سال در مریخ زودتر از زمین نو شد
تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۰۶۰۲۹
سال در مریخ دو برابر سال‌های زمینی طول می‌کشد و از سیستم شماره‌گذاری متفاوتی برای آن استفاده می‌شود.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، طرفداران مریخ می‌توانند امروز سال نوی این سیاره سرخ را جشن بگیرند، چرا که براساس اعلام ناسا، سال جدید در مریخ از روز ۲۶ دسامبر آغاز شده است.
این اتفاق چند روز پس از این رخ می‌دهد که مریخ‌نورد استقامت (Perseverance) با قرار دادن دو بسته خاک مهر و موم شده از سطح مریخ که قرار است در ماموریت بازگشت نمونه‌ها به زمین آورده شوند، نقطه عطفی جدیدی را در سیاره سرخ رقم زد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حساب توییتر "ناسا مریخ" با اشاره به تقویم میلادی که اکثر مردم جهان از آن پیروی می‌کنند و اول ژانویه را به عنوان تحویل سال جدید جشن می‌گیرند، به شوخی نوشت: نه، ما تصادفاً زود جشن نمی‌گیریم.
ناسا و چندین آژانس فضایی دیگر در جستجوی نشانه‌هایی از حیات باستانی در سطح سیاره سرخ پرسه می‌زنند، موضوعی که در ماموریت بازگرندان نمونه‌ها که به طور مشترک توسط ناسا و آژانس فضایی اروپا در دهه ۲۰۳۰ انجام می‌شود، به اوج خود می‌رسد.
اولین پرواز به مریخ توسط فضاپیمای مارینر ۴(Mariner ۴) در تاریخ ۱۴ ژوئیه ۱۹۶۵ انجام شد، اما برای محاسبه سال‌های سیاره سرخ، دانشمندان از زمانی که این سیاره در سال ۱۹۵۵ به اعتدال بهاری شمالی خود رسید، شمارش را شروع کردند.
اعتدالین یا هموگان(Equinox) در اخترشناسی به لحظه‌ای گفته می‌شود که خورشید از دید ناظر زمینی از صفحه استوای سماوی می‌گذرد که این پدیده در هر سال شمسی دوبار رخ می‌دهد. اعتدال بهاری شمالی تقریباً در آغاز فروردین و دیگری اعتدال پاییزی جنوبی تقریباً اول مهر ماه رخ می‌دهد.
حرکت زمین به دور خورشید در هر سال باعث می‌شود تا ناظر زمینی تصور کند خورشید روی یک مدار دایره‌ای که با مدار استوای زمین ۲۳/۵ درجه اختلاف دارد، به دور سیاره ما می‌چرخد. در این میان چهار نقطه از مدار فرضی گردش خورشید به دور زمین بسیار مهم می‌شود. دو اعتدال بهاری و پاییزی محل تلاقی دو مدار گردش خورشید به دور زمین و دایره استوای سماوی است و در دو انقلاب تابستانی و انقلاب زمستانی به نظر می‌رسد خورشید در بیشترین ارتفاع نسبت به استوای سماوی قرار گرفته است.
ناسا می‌گوید شمارش و شماره‌گذاری سال‌های مریخ به دانشمندان کمک می‌کند تا مشاهدات طولانی‌مدت را مانند داده‌های آب‌وهوای جمع‌آوری‌شده توسط فضاپیماهای ناسا در طول چندین دهه پیگیری کنند.
از آنجایی که مریخ نسبت به زمین از خورشید دورتر است، تقریباً دو برابر بیشتر طول می‌کشد تا این سیاره به دور خورشید بچرخد. بنابراین یک سال مریخی ۶۸۷ روز طول می‌کشد و آخرین باری که سال در مریخ نو شد، مریخ‌نورد استقامت هنوز روی آن فرود نیامده بود.
این مریخ‌نورد که به اندازه یک خودرو است، در تاریخ ۱۸ فوریه ۲۰۲۱، حدود ۱۱ روز پس از آغاز سال نوی پیشین در مریخ، روی سطح سیاره سرخ فرود آمد. یک بالگرد به نام نبوغ (Ingenuity) نیز همراه آن بود که اولین پرواز در جو مریخ را رقم زد و تاکنون ۳۷ پرواز موفق انجام داده است و انتظار می‌رود به زودی دوباره به پرواز درآید.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: سیاره سرخ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۰۶۰۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا پس از نیم‌قرن نقشه آبی زمین را دوباره ترسیم کرد/ عکس
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در حال حاضر محققان ناسا با استفاده از یک رویکرد جدید، تخمین‌های جدیدی از میزان جریان آب از رودخانه‌های زمین، سرعت جاری شدن آن به اقیانوس و میزان نوسان هر دو رقم در طول زمان به دست آورده‌اند. چنین اطلاعاتی برای درک چرخه آب سیاره و مدیریت منابع آب شیرین آن بسیار مهم است.
برای دستیابی به تصویری جهانی از میزان آب موجود در رودخانه‌های زمین، دانشمندان آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا (JPL) اندازه‌گیری‌های جریان سنج را با مدل‌های کامپیوتری حدود ۳ میلیون بخش رودخانه در سراسر جهان ترکیب کردند. این تحقیق توسط الیسا کالینز، که این تحلیل را به عنوان یک کارآموز JPL و دانشجوی دکترا در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی انجام داد، انجام شد و در Nature Geoscience منتشر شد.
دانشمندان تخمین زدند که حجم کل آب رودخانه های زمین از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۹ به طور متوسط ۲۲۴۶ کیلومتر مکعب (۵۳۹ مایل مکعب) بوده است. این معادل نیمی از آب دریاچه میشیگان و حدود ۰.۰۰۶ درصد کل آب شیرین است که خود ۲.۵ درصد از حجم جهانی است. رودخانه‌ها علیرغم نسبت کمی که از آب سیاره دارند، از زمان‌های اولیه تمدن‌ها برای انسان حیاتی بوده‌اند.
نقشه بالای این صفحه حجم آب ذخیره شده بر اساس منطقه هیدرولوژیکی را نشان می‌دهد. محققان تخمین زدند که حوضه آمازون (تیره ترین آبی) حاوی حدود ۳۸ درصد از آب رودخانه جهان است که بیشترین میزان را در بین هر منطقه هیدرولوژیکی ارزیابی شده، دارا است. همین حوضه همچنین بیشترین آب را به اقیانوس تخلیه می‌کند. این ۱۸ درصد از تخلیه جهانی به اقیانوس است که از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۹ به طور متوسط ۳۷۴۱۱ کیلومتر مکعب در سال در سال بوده است.
برای بخش‌هایی از حوضه رودخانه‌های کلرادو، آمازون، و اورنج و همچنین حوضه موری-دارلینگ در جنوب شرقی استرالیا کمیت منفی جریان‌های آبی تخمین زده شده‌است که بیشتر نشان دهنده مصرف شدید آب توسط انسان است. در واقع در این نقاط ما شاهد ردپای انسان هستیم.
227227
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901819
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند